Смртта е составен дел од животот. Погребите имаат обреден карактер и за тоа постојат луѓе кои нудат услуги за работи кои го сочинуваат обредот. Погребалните претпријатија се директно соочени со смртта на луѓето. Смртта пак е трагичен чин сам по себе. Некој човек завршува со својот живот, исчезнува од за нас познато постоење и имате куп ожалостени луѓе поради тоа. Обично погребалните претпријатија поради природата на дејноста не се рекламираат. Дури и кога постои некаква реклама таа не е атрактивна, туку само се пренесува порака дека постои претпријатие кое нуди погребални услуги. 

Но, искуството покажува дека не е секогаш така. Токму во Македонија, токму во Охрид се појави бизарна глетка на која уште пострашно е тоа што досега никој не изреагирал

Имено за 2019 година погребално претпријатие „Две солзи“ финансирало изработка на календар со нивен бренд на кој има голи или полуголи жени. Не е јасно од каде произлегува ова идеја на луѓето кои го порачале таквиот календар. Дали сакале да понудат нешто атрактивно и креативно? Да намамат корисници на услуги? Или само станува збор за лош вкус и слаба логика, останува да шпекулираме. 

Уште позбунувачко е тоа што погребалното претпријатие „Две солзи“ од Охрид со ваквиот гест на изработка на календарот, претендира да го зголеми и развие бизнисот и профитот

Бизнисот и профитот на погребалните претпријатија се зголемува само доколку има корисници, односно луѓе кои умираат. Дали погребалното претпријатие можеби со убавината на голотијата на женското тело ни кажува колку е добро да се умре и потем да се падне во сигурните раце на погребалното претпријатие „Две солзи“? А со нашето умирање да си го развие бизнисот и профитот?

Изборот на имињата на претпријатијата не треба да се коментира, но зошто солзите во името се баш две?

Не е честа фраза: „Плачам со две солзи“ или „Пуштам две солзи“. Ако го согледате контекстот од календарот, можеби двете солзи алудираат на голите гради на жените – две се и „убави како солза“. Друго логично објаснување нема. 

Загрижувачко е колку е бизарен целиот чин и симболиката во него, но уште по загрижувачко е тоа што календарот е од 2019 година. Повеќе од 1 година оние што го виделе календарот молчат и не реагираат на бизарноста. Дали тоа е поради изгубениот осет за работите или поради мрзливост да се истакне реакција е исто така слободно за шпекулација.