Еден од влијателните современи историчари и професор на универзитетот Јејл, Самуел Моин, вели дека за време на бомбардирањето на Југославија, работел во Белата куќа како практикант и дека „сеел“ приказни објавени во „Вашингтон пост“.

„Мојот момент на вистината дојде малку подоцна“, вели Моин.

Тој рече дека сака интернационализмот да се совпадне со будењето на прогресивни политики, но дека само по војната во Ирак сфати дека е ангажиран во нешто во дваесеттите години, што имаше сериозни последици.

„Моето пишување за човековите права е исто така начин на само-рефлексија на сите овие настани“, наведува Моин, кој има напишано четири книги за човекови права.

Тој наведува дека во моментот на бомбардирањето на СРЈ, тој имал задача, наречена „јавна дипломатија“, да им обезбеди на медиумите некои факти за војната.

“Секако, не ги објавив сите факти, но само оние што ја фаворизираа нашата презентација на војната. Проблемот е што имаше малку независно новинарско пребарување на фактите. Во Виетнам, новинарите бараа повеќе од сопствената вистина, што не е случај со американските војни сега.” оценува професорот.

НАТО-во бомбардирање на Сојузна Република Југославија е воена операција на НАТО против СР Југославија што траела од 24 март до 10 јуни 1999 година, како дел од Косовската војна.

Тоа е втора поголема борбена операција во историјата на НАТО, по бомбардирањето на босанските Срби во 1995 година.
При бомбардирањето на НАТО вршени се напади врз воени цели, но и врз стопански и цивилни објекти. Во нападите што траеле 78 дена без прекин, тешко се оштетени бројни инфраструктурни објекти, стопански објекти, училишта, здравствени установи, медиумски куќи, споменици на културата, цркви и манастири. Бројот на цивилни жртви изнесува околу 500-1200 загинати.

Економската штета е проценета на 30 милијарди долари.

НАТО бомбардирањето врз СРЈ беше некако брането како легитимно,со добро посакувана хуманитарна причина. Бомбардирањето беше без согласност од Обединетите Нации,каде Генералниот Секретаријат забранил воени акции, истотака ова бомбардирање немаше согласност и од американскиот Конгрес којшто ги отфрлил идеите од тогашниот американски претседател Бил Клинтон, да се предложи да се нападне СРЈ,иако Американскиот претседател реагирал неуставно според американските закони.