Суровата нафта е најбараната стока во светот и претставува 40% од светските енергетски потреби. Светот троши 76 милиони барели нафта на ден, од кои Соединетите држави 20 милиони милијарди ббл / ден, Кина 5,6 милиони ббл / ден и Јапонија 5,4 милиони барели на ден.

Во 21 век, светската нафта е една од најзначајните индустрии со голема капитална инвестиција.

Докажаните резерви во 2009 година се проценуваа на 1,342 милијарди барели, што е околу 10 милијарди повеќе од проценката за 2008 година.

Околу 56 проценти од оваа сума е на Блискиот исток, а 80 проценти од светските резерви се на територијата на осум земји, од кои само Канада и Русија не се членки на ОПЕК (Организација на земји извознички на нафта).

ОПЕК ги претставува земјите со најголеми резерви на нафта и ги сочинуваат: Алжир, Индонезија, Ирак, Иран, Кувајт, Либија, Нигерија, Катар, Саудиска Арабија, Обединетите Арапски Емирати и Венецуела. Исто така, има резерви на неконвенционални, 107 милијарди барели тешка нафта, потоа околу 457 милијарди барели „екстра тешка нафта“ и околу 2.800 милијарди барели нафтени шкрилци.

Најголемите наоѓалишта на овие видови се во Канада, Венецуела, Мадагаскар и Тексас. Членовите на ОПЕК имаат задача да ги координираат нафтените политики на земјите-членки, кои повторно бараат да се стабилизираат цените на пазарот на нафта, да се грижат за интересите на земјите производители и да обезбедат постојан приход за земјите производители.

Покрај тоа, важна цел е постојаното снабдување со нафта за земјите потрошувачи и враќањето на вложениот капитал на земјите што инвестираат во нафтената индустрија.Аранжман на лагери

Околу две третини од светските резерви на нафта се на територијата на земјите членки на ОПЕК. Според сегашните истражувања, тие во моментов покриваат околу 40 проценти од светскиот пазар. ОПЕК, исто така, влијае на цените со поставување на квоти за производство – сегашната производна квота е 28 милиони барели на ден.

Ирак е исклучен од таа квота, додека другите 10 членки се придржуваат до ограничување на производство од околу 27,72 милиони барели на ден.

Според извештајот на ЕИА (Управа за информации за енергија на САД), Русија е на 8-то место по резерви, додека САД се на 12-то место. Повеќето резерви се на Блискиот исток и Мексиканскиот Залив, според истражувањето на CNBC. ЕИА вели дека на крајот на 2008 година, светските резерви на нафта зафатиле 1,46 трилиони барели, земајќи ги предвид само депозитите од кои биле извлечени.

Нафтените депозити се нерамномерно распоредени така што може да се идентификуваат неколку региони со значителни резерви.

Блискиот исток е најголем нафтен регион во светот со 56 проценти од светските резерви на нафта, што претставува околу една третина од светското производство.
Вториот нафтен регион, по големина, е Северна Америка со 16 проценти, што претставува околу 18% од светското производство. Специфичноста на овој регион се рефлектира во фактот дека троши скоро двојно повеќе масло отколку што произведува.

По него следува африканскиот регион, кој сочинува 9% од светските резерви и околу 11,5% од светското производство. Регионот на Латинска Америка има малку помалку резерви од Африка, околу 8 проценти.

Евроазискиот регион е најголем во однос на областа, опфаќа азискиот континент и дел од Европа кои припаѓаат на Русија, сочинувајќи околу 7 проценти од светските резерви.

Русија е втор по големина производител во светот, со Саудиска Арабија заостанува со 12,3 проценти од светското производство. Значајни и перспективни нафтени полиња се наоѓаат и во Казахстан, Азербејџан и Узбекистан, додека во Југоисточна и Источна Азија главни нафтени области се Кина, Индонезија, Брунеи и Малезија.

Европа има многу малку резерви на нафта, само 1 процент од светските резерви, но затоа има околу 8 проценти од светското производство. Нафтените полиња во Романија и Галиција во голема мерка се исцрпени, додека главните наоѓалишта денес се наоѓаат во Северното Море, а во најголем дел се експлоатираат од Велика Британија и Норвешка. Statoil Hydro ASA е една од најголемите норвешки нафтени компании активни во многу земји.
Регионално, резервите на нафта опаѓаат во земјите што ги користат повеќе.

И покрај откритијата за новите кревети, тие се очекува да бидат исцрпени најдоцна до 2050 година. Во исто време, извозот од Африка и Латинска Америка ќе биде целосно прекинат до тогаш, така што Блискиот исток веројатно ќе остане единствениот најголем извозник на нафта. Се разбира, ова се само претпоставки, но доколку се појави ситуацијата, може да биде тешко и за развиените и за земјите во развој.

Најбогатите компании

Ексон Мобил е американска мултинационална корпорација за нафта и гас и е директен наследник на поранешната компанија за стандардна нафта Рокфелер. Формирана е во 1999 година со спојување на „Ексон“ и „Мобил“. Тој е поврзан со канадскиот производител Империал Оил, кој важи за една од најголемите компании во светот – според списокот на „Форбс“ беше рангирана од прво до четвртото место. Ексон Мобил има резерви од 72 милијарди барели нафта, 37 рафинерии во 21 земја и има капацитет за дневно рафинирање од 6,3 милиони барели.

Егсон е најголемиот сопственик на рафинерии во светот, а најголем од шест супер-големи процесори со дневно производство од 3.900 милиони барели. Во 2008 година, ова беше 3 проценти од светското производство.

Шел е втора и активна во сите области на нафтената и гасната индустрија. Има оперативни активности во над 90 земји, произведува околу 3,1 милиони тони нафта на ден и го снабдува на своите 44,000 сервисни станици ширум светот.

„Брити Петролеум“ е глобална компанија за нафта и гас со седиште во Лондон. Таа е трета енергетска компанија во светот, една од шесте најголеми во однос на годишните приходи. Тој се занимава со истражување на нафта, производство и рафинирање, дистрибуција и маркетинг на петрохемиски производи, генератори станици и трговија со енергија.