Ако ја погледнете линијата помеѓу Северна Америка и Азија ( која преминува преку Тихиот океан) на 2 D картата, би рекле дека е најкратка и најлокичен избор.

Првата причина очигледно е здраворазумничка – Пацификот е најголемиот океан на светот и ако доде до некој проблем со авионот, речиси е невозможно да се пронајде безбедно место за слетување.

Рака на срце, ни Алјаска нема обилни и големи меѓународни аеродроми, но слетувањето на копно сепак е подобро и побезбедно отколку слетување во океан, за кое е јасно како би завршило сето тоа.

Затоа пилотите воглавно ја бираат рутата на кои се наоѓаат што поголем број на аеродроми. Бројот на авионски несреќи е занемералив во споредба со бројот на авионот кои секојдневно слетува и полетува на сите светски аеродроми, но тешко е да се замисли и не може да биде ништо пострашно од дефект на мотор на 10.000 метри над Пацификот.

Иако најважно е апослутната безбедност за време на летање во авион, не треба да се заборави и дека авио-превозот е профитабилен бизнис, што секоја компанија има за цел патниците да ги однесе по што кратка рута, за помалку време и притоа што повеќе да се заштедат пари.

Исто така, голема е веројатноста дека авионот во екот на летот над големите водени површини ќе наиде на некоја временска непогода. Пилотот лесно ќе ги совлада тропските бранови и некои врсти на ураган, но грмотевиците со молњите се вистински пекол, па ги заообиколуваат кога можат. Тешко дека денес авион би се срушил поради временските неприлики, но силните турбуленции можат да предизвикаат паника и немир кај патниците.

Се одбира приликата на рутата за летање исто така е важно да се земе во обѕир и воздушната струја. Тие настануваат во тропосферата, најнежниот слој на Земјината атмосферска обвивка. Во тој слој настануваат и големите временски прилики и неприлики. Тропосферата се граничи со стратосферата. Надморската висина на тие граници не е константна, туку се наоѓа на андморската висина од 6 до 19 километри.

Поради тие осцилации во висина на големи разлики во температурата и притисокот на создавањето на јаката воздушна струја која може да развие брзина до 320 километри на час. Ако ви дува ваков ветер во грб, блазе вас, но ако дува накај вас, ќе дојдете, но со ужасно закаснување.