Тешко и жално е кога монструмот ќе влезе во главата на човек, злото ти го зафаќа целиот памет, а потсвеста те тера да размислуваш само на едно, на лошотија.

Искрено го жалам на Димче, го фатил патот од кој враќање назад нема.

Очигледно нема намера да се соочи со фактот дека го прекршил законот и наместо да се извини и да понесе одговорност, од забеганост решил да чепне по нешто, за мене свето!

Гледам сте решиле да го кревате татко ми од гроб, да оцрнувате и да ширите лажни вести за човек кој веќе не е помеѓу нас.
И да навистина беше голем човек, еснаф, прашај ја девојка ти од Струмица, или нејзината фамилија за да ти каже дали татко ми покоен бил коцкар и колку тој, за кого од гроба го скориваш, им има помогнато на оние со кој дај боже утре треба и семејство да бидеш.

Веројатно ви пречи големината на татко ми која сеуште плени, за која сеуште се зборува и ќе се зборува, по добро, по убаво, по хумано, по чесно и чисто.

И тоа никако не можете да го уништите, да го оцрните најмалку да го одземете, колку и тоа да ве фрустрира.

Се радувам од една страна што ете, Димче од дпмне решил во полициски час, да земе дозвола за движење и да оди во Струмица, да се распрашува за мојата фамилија, за татко ми.
Се надевам од одговорите кои си ги добил се заклучил дека уште долго ќе губите избори.

Знам дека очекувањата на сите сега ќе бидат дека Костадинов ќе му врати, ќе му се освети.
Но нема да го направам тоа.

Прво ќе му простам на Димче, оти на човек треба да му се помогне кога му е тешко, особено во таква ситуација во која сега се наоѓа Димче.
Ќе му оставам време да се стабилизира, да си дојде при себе.

Секако ако тргнам да вадам што се имам за него и за луѓе многу блиски до него, може само уште толку да го направам по очаен, а не ми е таа намерата.

Оти не ме учеле мене така, нити мојата фамилија, ниту татко ми кој димче решил од гроб да го скорива, ниту верата моја Православна.

Уште еднаш Димче, од мене нека ти биде простено, од Бога сам ќе си ја побараш прошката.

Со почит Коста Костадинов