Велигден, денот на Христовото Воскресение, е празник на победата и празник на животот. Овој е денот во кој Господ ја објави Својата победа пред очите на народите и сите краишта земни го видоа спасението. Овој ден е денот на животот, и тоа вечниот живот, денот кој ни донесе радување, коешто никој не може да ни го одземе, бидете силни и мудри се вели во честитката на †СТЕФАН АРХИЕПИСКОП ОХРИДСКИ И МАКЕДОНСКИ по повод Велигденските празници.

На Велигден, на овој најголем христијански празник, ја исповедаме тајната на Победителот – Самиот Господ Христос, Кој, преку Своето славно воскресение од мртвите, ја победи смртта и смртното го облече во бесмртно.

Денес е денот кога ни се откри тајната на љубовта Божја кон човечкиот род, која остана вечна врска помеѓу човекот и Бога, потврдена преку Крстот и Воскресението Христови, како и преку подвизите на сите богоугодници и достојни последователи во изминативе дваесет столетија.

Радувајќи се на денешниот празник над празниците во Црквата Христова, повикани сме секогаш и пред секого да Го исповедаме Христа распнатиот, воскреснатиот и прославениот. Како вистински христољупци, повикани сме да ја благовестиме победата над смртта, над гревот и омразата, над неправедноста и насилството, над страдањата и темнината, и да придонесуваме да завладеат праведноста, мирот и радоста во Светиот Дух.

Со Христовото воскресение се прекина силата на смртта и тоа стана темел на нашата вера и врата за вечната заедница со Бога. Тоа е гаранција и за нашето воскресение, зашто Христос воскресна од мртвите и со тоа стана првина за умрените.

Него сите ќе бидат оживеани, оти љубовта Божја е посилна од гревот и смртта.

Возљубени чеда во Христа Воскреснатиот,

Празникот на Христовото Воскресение нè потсетува да размислуваме за своите постапки и да се стремиме кон добродетелен живот. Па, кога би се навратиле повеќе на потребата од покајание и праведно живеење, ако не на денот на Христовото Воскресение, ако не на денот кој им дава смисла на човечкиот живот и на постоењето?

Па затоа, празнувајќи и споделувајќи ја радоста на Христовото воскресение, да исповедаме дека верата во воскресението е извор на слободата и на љубовта, зашто преку Христа станавме и вистински слободни8 и духовно силни. Христовата љубов е неопходна во овој свет, особено денес, кога човештвото во голема мера е заробено од самољубие и рамнодушност, од лакомост за богатење и моќ, од овоземни задоволства и од суетна слава.

Љубовта е најголемата сила!

Но таа е силна само тогаш кога е во заедништво со Христа и со Неговата неизмерна љубов, кога станува наше сведоштво и наш начин на живеење.
Впрочем, само во богочовечката Личност на воскреснатиот Спасител можеме да најдеме тивко пристаниште од сите искушенија и исцеление од последиците на гревот.

Неговата победа над гревот и смртта ни дава и нам сила да се бориме со искушенијата на денот и со духовите на злобата,9 кои предизвикуваат безнадежност и осаменост во душите на луѓето, честопати проследени со нетрпеливост и насилство, со неморални дела и судири. Затоа е потребно да бидеме достојни почитувачи на Светото Евангелие и исполнители на Христовите заповеди, како што порачува и Самиот Спасител, кога вели: кој го слуша словото Мое и верува во Оној, Кој Ме пратил, има живот вечен и нема да дојде на суд, туку преминал од смрт во живот.10

Возљубени чеда во Господа,

Христовата победата над гревот и над смртта, по претрпеното распетие и славното воскресение, е најголемата победа на сите времиња. Таа е единствена и вечна, и постигната е еднаш и засекогаш! Затоа, само соединети во Христа, преку молитвата и преку светите Тајни, и со исполнувањето на Неговите заповеди, можеме да го победуваме гревот и да се здобиеме со спасение и вечен живот.
Светата Евхаристија е најпотребната заедница на верните во Црквата со Господа Христа. Кога сме соединети во заедничка молитва, Христос е присутен помеѓу нас,11 а при причестувањето со светите Тајни, Го вселуваме Христа во нас, како што и Самиот ни порачува: Кој го јаде Моето тело и ја пие Мојата крв, има живот вечен и Јас ќе го воскреснам во последниот ден,12 и кој јаде од Моето тело и пие од Мојата крв, ќе биде во Мене и Јас во него.13 Христос е, и ќе биде, тајно присутен во Својата Црква сè до крајот на вековите14 и неа вратите на пеколот нема да ја надвладеат.15

Возљубени чеда на Мајката Македонска Црква,

Поминуваме низ еден период кој од нас бара послушност и воздржување.

Појавата на корона – вирусот во светот, а воедно и во нашава земја, нè натера да внимаваме и на нашето и на здравјето на нашите ближни. Затоа, да се придржуваме по советите и мерките изречени од надлежните институции, и сите заедно да придонесеме да се намали и спречи ширењето на заразата. На нашите верници им советуваме да истраат и да не се вознемируваат затоа што не можат да присуствуваат бројно на светите богослужби во храмовите, и им препорачуваме да се молат во своите домови и срца, за Бог да нè избави од оваа опасна болест. Да се молиме и за медицинските лица, полицијата и војската кои напорно се грижат за заболените и за редот во државата. Да се молиме за заболените да оздрават, како и за спасение на душите на оние кои не ја добија битката со болеста.

Да се молиме Бог да ни ги прости нашите гревови и да нè помилува, зашто само Бог ни е прибежиште и сила, и докажан помошник во неволја.
Затоа, во маката да бидеме трпеливи, а во молитвата постојани, зашто Воскреснатиот Господ е нашата надеж.

Нека овој период ни биде време за покајание и за засилена молитва. Искушенијата што нè снајдоа нека ни бидат за утврдување во верата и за духовно напредување. Сè е возможно за оние што веруваат, зашто Господ знае како да ги избавува побожните од искушенија.20 Воскреснатиот Спасител е Лекарот на душите и телата, и Тој лекува и обновува, ја осветува и ја вознесува човечката природа. Затоа, и не само во овие празнични денови, туку постојано и насекаде да ја живееме светоста на нашата христијанска вера, на верата што го победи светот.

Да ја споделиме со сите радоста на Воскресението на вечниот Лечител, и никогаш да не заборавиме на тоа дека колку сме поблиски до Бога, толку и Бог ќе биде близу до нас!

Возљубени,
Како што веќе обзнанивме, годинава се навршуваат 1000 години од основањето на Бигорскиот манастир. Тоа е годишнина со која би се гордееле секој народ и секоја Црква. Со Божја помош и со застапништвото на светиот Јован Крстител, Македонската Православна Црква, заедно со државните институции, достоинствено ќе го одбележи милениумското постоење и ќе ја истакне улогата и местото на ова големо светилиште во духовниот живот на македонскиот народ, и во минатото, и во сегашноста и, секако, во иднината.

На сите чеда на Мајката Македонска Православна Црква – Охридска Архиепископија, во Татковината и насекаде по светот, ви го честитаме празникот на Христовото Воскресение, со најрадосниот поздрав:

Христос воскресе!