Во селото Мркоњиќи од источната страна на Попово Поле на патот Требиње – Љубине – Мостар, на 28 декември 1610 година, се роди Стојан Јовановиќ од мајка Анастасија и таткото Петар Јовановиќ.

Стојан се крсти во црквата „Свети Никола“ во близина на неговото родно место и порасна со чесни родители кои беа добри луѓе.

Немаа други деца освен него, а Стојан беше нивното најголемо богатство.

Во овие тешки времиња на сиромаштија, Стојан беше сведок на добрините на неговата мајка за сиромашните. Според традицијата, Стојан бил многу побожен и секојдневно ја посетувал црквата и живеел со молитва.

За него се вели дека никогаш не учествувал во народни свечености.

Од страв дека нивниот единствен син нема да го однесат Турците, родителите Петар и Ана го дадоа Стојан во манастирот на блажената Дева Марија во Завала. Стојан Јовановиќ стана манастирски студент како момче, скоро 11 години (1662).

После неколку години поминати во Завала, Стојан го продолжи својот мачен живот во манастирот Тврдос. Стојан Јовановиќ станал монах и го добил името Василиј помеѓу 1630 и 1635 година, што значи дека тој во тоа време бил околу 25 години.

Свети Василиј се пресели од Тврдош и приградскиот манастир кај Оногос во манастирот Острог во Црна Гора.

Длабоко исполнет со духот и традициите на православниот монаштво, тоа му служеше на Бога и на народот.

 Во Мркоњичи, родното селона  Свети Василиј, е подигнат храм Свети Василиј Острошки. Сместен е на десната страна од патот која доаѓа од правецот Требиње.

На левата страна од патот е Храмот Свети Никола во кој се крсти светецот. До неа се наоѓаат гробиштата каде почива Света Ана, мајка на Свети Василиј.

На 12 мај, на празникот Свети Василиј, тврдината Твер и Чудо, голем број верници го посетуваат селото Мркоњиќи за да дојдат да се молат на светецот.