Немој никогаш да му велиш не некому те сакам,  а да незнаеш дали можит да те слушне.

Немој тоа ‘Те сакам’ да ти бидит лесно изговорено и вовлечено како фраза во секој разговор.

Немаш право да му ги кажеш на некој тие два збора, а да не си загрижен додека не се врати дома однекаде, да не се прашаш како му е, дали ги реши проблемите, како да му помогнам нсместо да му се дерам и повредувам.

– Не смееш да ги искористиш тие зборови, ако не те болат и не ги разбираш неговите грижи.

– Не можиш да го кажеш тоа, ако не си поминала некоја немирна ноќ, мислејќи на него и замислувајќи ја вашата повторна средба.

Не си достојна да ги изговориш тие два збора, ако не чувствуваш кога треба само да молчиш, а на неговата грубост наместо со гнев и навреди да му одговориш со нежност.

Немој никогаш да кажеш ‘те сакам’, додека со него не ги поделиш солзите и страдањата.

Не го обезвреднувај постоењето на тие зборови, туку прво почувствувај што значи да се сака.

Прво засакај ги неговите мани, па кажи му дека го сакаш.

Љуби ги неговите уморни нозе и гали ја неговата коса.

Го сакаш навистина кога денот ќе ти помине во размислување на него, кога ќе заспиеш и ќе се разбудиш со иста мисла, без оглед каков ти бил денот, каква била ноќта и колку голем терет влечеш со себе.

Го сакаш навистина кога ќе научиш да го почитуваш, тогаш навистина го сакаш….