Децата се најпогодени од пандемијата, односно младите – деца затоа што многу длабоко го доживуваат светот, без оглед на тоа што не мора да зборуваат за тоа, младите затоа што го сменија начинот на живот и не се подготвени за тоа, оценува психијатарот Тија Деспотовиќ.

Тој привлекува внимание на фактот дека реакциите на луѓето поради оваа ситуација се прилично насилни – тие покажуваат гнев, кавга, агресија, што, како што вели, во најголем дел е поврзано со чувство на страв и вина што не е лесно да се препознаат, а камоли да се изразат на прифатлив начин. 

“Треба да размислиме и да се грижиме за пандемијата, тоа е природно, но грижата не е секогаш корисна, бидејќи се грижиме за сите други аспекти на животот. Важно е да се разбере дека стравот не мора да биде толку штетен, но ако не сме во контакт со него, може целосно да не совладаат и да го насочат нашето однесување “, посочува Деспотовиќ.

Како што рече психологот, постојат крајности кои целиот надворешен свет го доживеале како една голема опасност и не ги напуштаат своите домови, што им го отежнува животот и што не е добро за нив или за околината, додека има и такви кои немаат идеја дека треба да бидат заштитени .

„Едно лице може да се прилагоди на новата ситуација, но само ако размисли за тоа и ги најде вистинските решенија за себе и за луѓето околу него“, посочува Деспотовиќ, оценувајќи дека вистинските решенија не се совршени и нагласува дека е важно човек да има способност да биде во контакт со самиот себе, односно да препознае страв, тага и да може да најде начин да се справи со тоа, а не да бега од него.

Како што вели, во пракса, сфаќа дека оние луѓе кои имаат изразен степен на страв сега имаат зголемена анксиозност и депресија, додека има луѓе кои страдаат од други проблеми поради кои се обраќаат до психијатри.

Деспотовиќ посочува дека не можеме целосно да се заштитиме себеси или другите, но дека постои начин на кој можеме да се однесуваме, што ќе ни помогне, а тоа е да се заштитиме од болести – со носење маски, намалување на бројот на контакти.