На Бежанските гробишта во Белград, најмилите, соседите, пријателите и школските другари на трагично настраданото момче се собраа да го поздрават за последен пат и испратат во вечната куќа.

Шест години чекање, шест години надеж… Се исчезна кога Вук Ерцег (16), по шест години во кома, во понеделникот на клиниката во Русија, веројатно несвесно последен пат ја притиснал раката на својата мајка па починал. И денеска, на Бежанските гробишта во Белград, најмилите, соседите, пријателите и школските другари на момчето се собраа да се поздрават со него.

Во капелата, покрај белиот ковчег, белиот крст, бело цвеќе. Невини бои како и невината младост која трагичната судбина ја прекина. Во капелата тивко и достоинствено, пишуваат српскит медиуми.

Од капелата ги носат цвеќињата, крстот, а дугарче на Вук држи говор. Тука е кошаркарската топка, симболот на љубовта на Вук кон кошарката.

Се слушаат солзи и лелеци на Ирена Петровиќ која се протсува од својот единец. Мајката го гушка ковчегот и неутешно плаче по синот. Го однесе на клиника во Русија, на последна и долгоочекуваната интервенција која будеше надеж дека сепак ќе се разбуди од длабокиот сон. За жал, храброто срце на Вук не издржало. Борбата за живот ја изгуби во Москва, градот во кој е роден и каде ги помина првите седум години.

По говорот на друагрот, зборуваше и свештеникот, а потоа колоната со белиот ковчег тргнала кон вечниот дом.

Вук на 17 април 2013 година паднал во кома поради тешка повреда на главата која ја добил при пад на лице во парк.