„Никогаш не е докажано дека носењето хируршки маски ги намалува постоперативните инфекции на раните“, пишува д-р. Горан Туневал во својата контролирана студија, објавена во 1991 година во Светскиот весник за хирурзи.

„Наспроти ова, имаше 50 проценти намалување на [инфекцијата] откако не ја користиме маската“.

Затоа Туневал одлучи да ги тестира маските. Неговиот хируршки тим вршеше наизменично 3.338 операции, со и без употреба на маски. 1.537 операции со маски завршија со 73 инфекции. Тоа е стапка на инфекција од 4,7 проценти. Скоро 5 од секои 100 пациенти.

Од 1.551 операции извршени без маски имало само 55 инфекции. Тоа е стапка на инфекција од 3,5 проценти. Помалку од 4 на секои 100 пациенти. Значи, ние гледаме пораст на инфекциите од 34 проценти во случај на носење маски.

Туневал заклучил дека маските „не ја докажале заштитата на пациентот, чија операција ја извршува здрав здравствен тим“.

Значи, ако маските не можат да заштитат ниту од отворената рана, кога хируршкиот тим дише директно во неа, каква е нивната корист во јавна средина каде никој од нас нема отворена рана? Како што напишав претходно, маските можат да ги запрат капките течност и слуз, но доказите покажуваат дека тие не го спречуваат ширењето на коронавирусот, тврди Туневал.