Бригадниот генерал Александар Тарнавски проценува дека Русија посветила 60% од своето време и ресурси за изградба на првата линија на одбрана и само 20% на втората и третата линија бидејќи Москва не очекувала украинските сили да ја поминат првата линија.

„Сега сме меѓу првата и втората линија на одбрана“, рече тој во своето прво интервју за Обсервер по пробивот. Украинските сили сега се собираат на двете страни на пробивањето и ја зацврстуваат својата позиција на територијата заземена во неодамнешните борби, рече тој.

„Во срцето на офанзивата, сега го завршуваме уништувањето на непријателските единици кои обезбедуваат покритие за повлекување на руските трупи зад нивната втора линија на одбрана“, рече тој.

Огромно минско поле ги кочеше украинските војници со недели, додека тимовите на ИЕД полека ја расчистуваа патеката за напад на копнените сили. Руските трупи зад него „само стоеја и ја чекаа украинската армија“, гаѓајќи ги возилата со гранати и беспилотни летала, рече тој.

Но, сега таа бариера е надмината, Русите се принудени да маневрираат, а Украинците се вратија во своите тенкови и други оклопни возила. Како знак дека Москва го чувствува притисокот, таа ги прераспореди силите во областа од првите линии во окупирана Украина – Херсон на запад и Лиман на североисток, но и од Русија, рече тој.

„Непријателот внесува резерви, не само од Украина, туку и од Русија. Но, порано или подоцна Русите ќе останат без сите свои најдобри војници. Тоа ќе ни даде поттик да напаѓаме повеќе и побрзо“, рече Тарнавски. „Се е пред нас.

Експертот за тенкови по обука, Тарнавски собра импресивно искуство во борба со руските војници откако тие ја преминаа границата во 2022 година. Во септември минатата година, тој беше назначен за командант на силите кои се бореа за ослободување на Херсон; два месеци подоцна градот беше ослободен.

Имаше надежи за сличен брз напредок во летната контраофанзива, чија цел е да се пробие до Азовското Море, да се отсечат руските трупи во Херсон и окупираниот Крим од другите сили и да се прекинат нивните линии за снабдување.

Наместо тоа, нападот се одолговлекуваше со месеци. Жртвите се зголемија, но линиите на фронтот беа статични, поттикнувајќи незадоволство и критики во западните престолнини кои обезбедуваа оружје и обука.

Генералот ги отфрли критиките, велејќи дека претпочита да ја процени работата кога е завршена и се заблагодари на Велика Британија и другите сојузници за поддршката во обуката и оружјето, вклучително и тенковите Челинџер кои веќе се на терен. „Кога ја започнавме контраофанзивата потрошивме повеќе време отколку што очекувавме на деминирање на територијата“, призна тој. „За жал, ни беше тешко да ги евакуираме ранетите, тоа го отежна и нашиот напредок.

„Според мене, Русите веруваа дека Украинците нема да ја поминат оваа одбранбена линија. Тие се подготвуваа повеќе од една година. Тие направија се за оваа област да биде добро подготвена“, рече тој.

Но, Украинците, кои постојано го изненадуваат светот со нивниот успех против руската воена моќ, продолжија напред.

Втората линија не е толку добро изградена, па Украинците можат да ги користат своите возила, иако се уште има мински полиња. Бидејќи и руските сили дејствуваат во оваа област, тие се распоредени во делови, а не во единствен одбранбен кордон.

На прашањето за бавниот напредок на пробивањето на руските линии во втората офанзива понатаму на исток, долж одбранбената линија на непријателот, тој рече дека има други цели и додаде дека Украина подготвува други ненадејни офанзиви за да ги истроши руските сили.

„За да бидете успешни во една насока, секогаш треба да го доведете во заблуда непријателот. Главната цел на офанзивата кај селото Велика Новосилка беше друга“, рече Тарнавски. Тој одби да даде информации за роковите за постигнување на главните цели, како што е да се стигне до Мелитопол или до брегот на Азовското Море, но рече дека борбите ќе продолжат.

Тарнавски е командант на оперативната и стратешката група на сили Таврија, именувана по историскиот регион во кој беше вклучен Крим, потсетник на воените обврски на Украина, кои сега се заострени со загубите во изминатите 18 месеци.

„Колку е победата поблиску, толку е потешка. Зошто? Затоа што, за жал, ги губиме најсилните и најдобрите. Затоа сега мораме да се концентрираме на одредени области и да ја завршиме работата. Колку и да ни е тешко на сите нас. “, заклучува тој.