Затнувањето на носот е една од најнепријатните работи што се случува во ладно време. Тоа е всушност лошиот симбол коj прави да не го сакаме студеното време.

Сепак, тоа може да се излечи и со некои работи кои сигурно веќе ви се наоѓаат по дома.

Носната празнина со надолжна носна преграда е поделена на две половини. Преградата во почетниот дел е изградена од ‘рскавица, додека при коренот на носот таа е ковчеста. Коската која го образува горниот дел од носната преграда е наречена рало. Секоја од двете носни половини содржи носни школки, кои го забавуваат движењето на воздухот.

Преку парните носни отвори, наречени ноздри, носот комуницира со надворешната средина, додека преку хоаните остварува врска со голтникот.

Околу ноздрите, од внатрешната страна, исто така се наоѓаат и влакна чијашто основна функција е спречување на влегување на цврсти честички, прав и слично во носот. Ваквата градба овозможува вдишениот воздух да се затопли, навлажни и да овозможи елиминирање на честички од прав и разни микроорганизми од него.

Во задниот горен дел на носот, на сводот е сместен мирисниот епител кој содржи хеморецептори. Воздухот, минувајќи низ носната празнина затоплен и пречистен, преку хоаните се пропушта во голтникот. Под влијание на микроорганизми или разни хемиски неповолни дразби, доаѓа до зголемено лачење на мукус и до појава на кивавица.

Потребни состојки:

1 литар вода
2-3 компири
1 бела репка (онаа со розеникава нијанса, а може и црна)
1 шака камилица
1 шака корен од бел слез

Постапка:

Зеленчукот убаво измијте го и исечете го на парчиња без лупење. Ставете го вода заедно со камилицата и слезот, најдобро е да бидат домашни, но ако немате, може и купечки.