Националното достоинство на македонскиот народ е скршено поради кревката национална свест на прво место, а потем и поради бескрупулозната игра на политичките партии и на меѓународниот фактор со националните чувства на Македонците. Македонскиот народ својата национална свест ја нема етаблирано на познавања за своето потекло, корени и историски факти. Но националното чувство е силно и постои изразена конативна компонента кога е во прашање припадноста на македонскиот народ. На изградба на национална свест, слабо се работело во изминатите години и од страна на образовните центри, но и од страна на политичките установи. Поради тоа, постои голема потиштеност и гнев на Македонците кои доаѓаат во судир со надворешните и сосетските притисоци и упади во националноста. Националната свест се гради на знаење и на чувства. Но политичките партии свесно удираат единствено на чувствата на народот како би го завеле и направиле електорат.

Пред да се случи промената на уставното име, СДСМ и нивниот партиски лидер даваа изјави дека во уставниот поредок на Македонија нема да се чепка. Требаше да поминат само неколку месеци, за сите изјави да бидат поплукани и да дојде до промена на уставното име. Трауматичната глетка за тоа на кој начин беше направена промената остава длабоки последици врз секој Македонец. Таа глетка беше болна, предизвикуваше лутина, гнев и немоќ поради насилното и нечесно делување на пратениските актери.

По смена на власт и промена на уставното име, лидерот на македонштината, Никола Груевски избега во Унгарија и доби политички азил

Неговата неподготвеност да биде политички затвореник покажа дека тој не може да поднесе жртва. Човек кој не е подготвен да биде жртва, не се бори за идеали, туку за свое удобство. Да беше Груевски политички затвореник наместо политички азилант, по некое време и по смена на власта, ќе беше херојот на ситуацијата, бранител на македонските интереси и великан во очите на народот. Наместо тој како политички лидер, во затвор се пикнати негови подржувачи и гласачи, оние што ги прогласија за тероризам од 27 Април. Груевски со актовка полна пари замина за Унгарија, за од таму сега да продава ветар и магла колку е возвишено да си патриот.

Откако македонското национално достоинство беше толку погазено со промена на уставното име, се јавија неколку платенички структури во Македонија, односно интелектуалци кои многу перфидно и вешто играат со чувствата на Македонците ветувајќи дека ќе се борат за бришење на придавката „Северна“

Свесни сме дека меѓународниот фактор даде голема поддршка за промена на уставното име и дека неговото враќање за меѓународна употреба е тешка и макотрпна борба. Важно е дали меѓународната заедница тоа ќе го прифати и тука воопшто не се важни ниту нашите чувства, ниту нечесното и срамно кршење на правото и демократијата. Во борбата за хегемонија важни се само геостретешки интереси, а не владеење на правото. Со голема свесност за шансите за враќање на името Република Македонија во употреба, политичката партија ВМРО ДПМНЕ и нејзините агитанти – интелектуалци, пукаат на повреденото чувство на Македонците само заради собирање на гласови и заведување на гласачите.

Важно е тоа што тие ќе покажат борба, ќе докажат дека одлуката за промена на името е неуставна, ќе повикаат на нејзино поништување, на поништување на договорот од Преспа, но свесни се дека тоа меѓународната заедница ниту ќе го прифати, ниту ќе го дозволи. Дури и да се издејствува Република Македонија да е име за домашна употреба а не ерга омнес, ќе настане уште поголема шизофренија кај македонскиот народ. Ќе дојдеме до продлабочување на гневот, на конфликтноста и на потребата да исправиме голема неправда која не ќе можеме, а тоа ќе ги загрева одново и одново нашите фрустрации. Секој од нас се чувствува посрамено и бесно кога ќе отиде надвор од Македонија и го претставуваат како гост од Република Северна Македонија, ние имаме потреба постојано да реагираме и да го исправуваме интродукторот, но ниту ќе го смениме начинот на кој официјално ќе бидеме заведени, ниту како ќе бидеме најавувани во иднина.

Како и да е важно е да покажеме борба, но таа да се случи во народот, народот мора да има свест дека е „демос“ а не само гласачко тело

Борбата за нашата национална гордост мора да произлезе од нашата работа во градење на национална свест, независни од политичката управа, која како што видовме до сега не е спремна ниту да се жртвува, ниту да се откаже од своето удобство и која за интереси се раздава и игра со нешто што е мое и ваше.

Автор: Стојмановиќ Магдалена