Зголемувањето на тензиите меѓу Франција и Турција по инцидентот на воените бродови на двете земји укажува на слабостите и ограничувањата на НАТО, чии членки понекогаш се на различни страни на конфликтот – во случајов Либија.

Спорот меѓу Франција и Турција за поморските тензии на Медитеранот останува  на НАТО да го одржи редот во своите редови, ограничувањата на воениот сојуз доколку нејзините членки се на спротивни страни на конфликтот и слабостите на НАТО кои можат да дејствуваат само со консензус укажува Асошиејтед Прес.

Во центарот на кавгата меѓу двете земји, АП посочува, е прашањето дали сојузниците на НАТО треба да го почитуваат ембаргото на ООН за оружје за Либија.

Според француските извештаи за инцидентот на 10 јуни во Средоземното Море, францускиот брод Курбе, кој работи како дел од Операцијата поморска гарда за зачувување на поморската безбедност во Средоземното Море, се нашло осветлено од радарот за да се насочи на турскиот воен брод.

Ова се случи во моментот кога Курбе се приближи до цивилен товарен брод под знамето на Танзанија, кој според разузнавачките податоци на НАТО, беше осомничен дека бил вмешан во трговијата со оружје за Либија.

Откако Турција ги негираше овие обвинувања, француското Министерство за одбрана подвлече дека повеќе нема да учествува во операцијата се додека сојузниците повторно не побарале ембарго за оружје за Либија.

Иако ова не е првпат Турција да се најде во центарот на контроверзии во НАТО, и покрај загриженоста за нејзината насока и блиските врски со Русија, Анкара не може да биде избркана од војската затоа што, според АП, не постои правен механизам и потребни се решенија, едногласен договор на сите 30 земји-членки.

Инцидентот со Франција е само последен во серијата во која се поставува прашањето за позицијата на Турција во НАТО, посочува Би-Би-Си. Тензиите околу пристапот на Турција кон Либија следуваат по слични разлики помеѓу клучните сојузници на Анкара и НАТО во врска со нејзиниот интервенционистички пристап во Сирија.

Би-Би-Си исто така потсетува на одлуката на Анкара за купување руски ракети за противвоздушна одбрана С-400, што резултираше во суспензија на Турција од американската борбена програма Ф-35. Згора на тоа, британската служба додава, има поголеми тензии на Медитеранот со долгогодишниот ривал и членка на НАТО, Грција.

Турција ги менува границите на она што е прифатливо во НАТО, но со оглед на ситуацијата со пандемијата COVID-19 и амбивалентниот однос на Доналд Трамп кон алијансата, ваквите тензии веројатно ќе се зголемат, проценува Би-Би-Си.

Во либискиот конфликт, посочува Франција 24, Анкара ја поддржува владата на националниот договор против бунтовниците Калифа Хафтар. Од друга страна, многу аналитичари се сомневаат дека Франција, иако инсистира да биде неутрална во конфликтот, го поддржува Хафтар заедно со Египет, Русија и Обединетите Арапски Емирати.

Спорот меѓу Турција и Франција е последниот пример на хаос меѓу членките на НАТО, поради што тие дејствуваат повеќе како ривали отколку сојузници – ако не и како директни непријатели, оценува престижниот Политико, истакнувајќи дека тоа е истиот вид раскол што го предизвика францускиот претседател Емануел Макрон минатата година, по што дојде до моментот да се каже дека НАТО доживеа „смрт “.