Стотици илјади луѓе заробени на крајниот запад од Мјанмар, во близина на жестоки борби, не знаат ништо за коронавирусот поради едногодишно исклучување на Интернет во овој дел од земјата, според групите за човекови права.

Минатиот јуни, владата на Мјанмар, предводена од државниот советник Аунг Сан Су Ки, го блокираше пристапот до Интернет во девет града, поради загриженост дека мрежата се користела за измислување судири меѓу војската и бунтовниците.

Во еден од тие градови Интернетот беше вратен во мај годинава, но осум други градови, со вкупно население од околу 800.000 луѓе, сè уште се без Интернет, а со тоа и без информации.

Организациите “Human Rights Watch” и  “Amnesty International” велат дека долгорочната забрана за пристап до Интернет го става во опасност животот на луѓето, не само затоа што ги спречува да пријабуваат за можни кршења на човековите права, туку затоа што ги оддалечува од важни глобални случувања како што е пандемијата на коронавирус.

"I would have thought that Aung San Suu Kyi was going to help people in remote areas to gain internet access, not cut them off from it. Human rights isn't something that she can just talk about. She needs to practice it" #Myanmar MP Htoo May #Rakhine state https://t.co/rPp1Gubmpd

— Phil Robertson (@Reaproy) June 24, 2020

„Со вооружениот конфликт меѓу армијата во Мјанмар и армијата Аракан во државата Ракин среде пандемија,потребно е цивилите да ги добијат сите информации за коронавирусот за да останат безбедни“, рече Линда Лакдир, правен советник на „Хјуман рајтс воч“ за Си-Ен-Ен.

Мјанмар досега забележа шест смртни случаи и 292 позитивни случаи на коронавирус, додека повеќе од 64.532 лица се тестирани, покажуваат податоците на тамошното Министерство за здравство.