Владата е свесна дека ЕУ нема да донесе одлука за Македонија да ги започне преговорите за членство во Јуни оваа година. Тоа јасно го најави француската министерка Лоазо. Причините се нивото на корупција, мешањето на извршната во судската власт и немањето на реформи во јавната администрација. Но, за да не испадне дека неспособноста на владата е главната причина за недобивањето на датум, 5 до 12 Владата излегува со нов закон за СЈО, без претходна консултација со опозицијата, која веројатно нема да го гласа, па Владата ќе може да рече “ете, опозицијата е крива што Македонија не доби датум за почеток на преговорите„!

Доколку Законот за СЈО е дел од политички договор со мандат од 5 години на институцијата, доколку истиот бил резултат на преговори на 4 политички партии, тогаш е многу сомнително зошто сега владата не го почитува тој формат и сама го составува Законот за спојување на СЈО со Јавното обвинителство. Ставањето на законот за СЈО на маса како свршен чин не создава поволни политички околности истиот да помине со 2/3 во Собранието, а уште помалку со поддршка од 4-те политички партии кои го создале законот.

Судијата и професор по казнено право, Лазар Нанев, ја отвара и дилемата за правната (не)сигурност во корелација со обвиненијата кои СЈО ги покренало после истекот на неговиот мандат и евентуалните судски дејствија и пресуди по нив. Нанев изјавува “не сум сигурен дека овие пресуди ќе опстојат со оглед на донесеното правно мислење на Врховниот суд, а во крајна инстанца пред овој суд завршува приказната“. Иако со одредба во предлог-законот за јавно обвинителство е предвидено СЈО да ги спроведува и обвиненијата покренати по 30 јуни 2017 година, тоа во практика нема да му ја олесни работата на Обвинителството. Законот не е донесен, но и кога би бил донесен, според адвокатот Драган Малиновски, тој не може да има ретроактивно дејство. Некои од правните експерти велат дека ретроактивноста не е пречка кога станува збор за процесна материја, но Малиновски е дециден: „Закон за јавно обвинителство не е процесен закон“.